Verandering is moeilijk.
We zetten onze stekels op en houden onze ogen dicht.
We zijn opstandig, depressief en eenzaam.
Zodat we het niet zien.
Kan het niet anders.
Wij mensen houden van aanraking en gezelligheid.
We zijn niet gemaakt om afstand te houden.
We willen praten met gebaren, dicht bij elkaar zijn.
Wanneer kunnen de stekels af?
De gewone tijd wordt stilgezet van hogeraf.
Opeens is er een nieuw normaal, waarin niets mag.
Wennen aan niets doen past niet, lukt niet .
Opstandigheid wint van het gevoel om vrij te zijn.
De zon schijnt en het is warm.
Maar de holte van alles zie je terug in mijn ogen.
Deze tijd zorgt voor heen gaan naar een andere plek,
dan op aarde.
Sterven, doe je alleen maar nu ook eenzaam.
Alles gaat in een waas aan ons voorbij.
Hoe was het verleden.
Nu, is het nieuwe normaal.
Voor de toekomst hopen we op een combinatie.
Het goede uit het verleden en het goede uit het nu.
Tot stof zullen wij herrijzen.
Denkend aan rozengeur en maneschijn.
Geven het gevoel dat het weer goed komt.
“ Over een poosje “.
We mogen met z’n allen alweer wat meer.
Hoe raar is het dat het ook went.
Je volgt en kan weer blij zijn.
Houden we vertrouwen, of komt het terug ?
Een lockdown door een nieuwe pandemie.
Blijf hopen, en maak er het beste van met elkaar.
Elk continent heeft een kleur mens gekregen.
De mensen verspreiden zich over de wereld.
We worden gemengd.
Rassendiscriminatie ontstaat tijdens de
anderhalve meter afstand, en is van de negatieve soort.
Een virus verspreidt zich over de wereld.
Maar kiest geen kleur.
We maken allen kans.
De kleur van ons hart is rood.
We zijn gelijk, allemaal.
Liefde is het antwoord.
Laten we voor gelijkheid zijn
Maskers geven de tijd waarin we zitten weer,
In deze tijd van corona en alles op slot ging, en ook ik geen mensen meer kon ontvangen in mijn atelier, de kunstmarkten waar ik in de zomer altijd te vinden ben werden afgelast.
Ik had geen werkzaamheden die ik normaal doe.
Mijn tijd goed benut en er is iets heel moois ontstaan. Een serie van 6 maskers. Ze vertellen hoe ik, wij ons hebben gevoeld en voelen in deze tijd. Ik werd getriggerd door mijn eigen gevoel, en zag het om mij heen. Mensen dragen maskers. Doen zich anders voor, misschien wel beter dan het werkelijk gaat. Dat is altijd wel zo maar nu in deze tijd meer. De maskers zijn van vilt gemaakt, dit is mijn discipline, en zijn bevestigd op een schilderdoek.
Hieronder mijn verhaal, hoe ben ik ertoe gekomen om deze maskers te maken.
3 jaar geleden heb ik het eerste masker gemaakt. Nu komt het er pas uit. Niet wetende dat we nu in deze benarde positie zouden zitten. Ik vertel het verhaal van Covid19 "Corona". Wat doet dat met mij en wat doet dat met de wereld. Hoe denkt iedereen erover. We hebben allemaal onze eigen gedachten. Geloven we het wel, geloven we het niet. Hou je je aan de regels of lap je ze aan je laars. Wordt je ziek of niet. Heb je mensen in je buurt die ziek zijn en wel of niet overlijden. Ik voelde van alles, bij mezelf en bij de mensen om mij heen. Ik zag vooral veel maskers en droeg ze zelf ook. Deze maskers zijn gemaakt vanuit mijn binnenste. Hoe ik er naar keek en hoe dat voelde.
Dit is wat de maskers vertellen, bij elk masker zit een verhaal. Te lezen bij de expositie. Op de foto's zie je alleen de maskers, maar deze zitten op een doek en zij 3d. Dus kom ze zeker in het echt bekijken.
In het begin was ik vooral opstandig. Ik zette mijn stekels op en keek er niet naar. Als je je ogen dicht houdt dan is het er niet. Het was nog zover weg. Tot het dichterbij kwam.
De zon ging schijnen en de temperaturen gingen omhoog. Fijn om buiten te zijn. Maar we moesten wel thuis blijven. "Lockdown" Dan wordt je wereld wel heel erg klein. De holle ogen stelt dat voor.
Er zijn heel veel mensen overleden of bijna.. Mensen op de IC die zijn overleden weten niet dat ze overleden zijn. Mensen die wel uit hun coma zijn ontwaakt hebben de dood in de ogen gekeken. Als een waas gaat het aan je voorbij. De vlinder is het symbool van wedergeboorte.
Het gezegde rozengeur en maneschijn geeft aan dat het ook weer goed komt. De rozen en de maan weergegeven in vrolijke kleuren. Als een kraag om het gezicht. Het toornt hoog boven ons hoofd uit. We willen zo graag weer naar normaal. Een duistere kant, we weten niet wanneer dat is.
De woorden geven de creativiteit van de mens weer. In een moeilijke tijd proberen we er met elkaar het beste van te maken. De woorden heb ik gekregen via mijn volgers, na de vraag welke woorden ze aan deze tijd geven.
En dan de discriminatie die de overhand neemt tijdens de anderhalve meter afstand. Discriminatie is van de negatieve soort. We zijn allemaal gelijk, "allemaal". Mensen van vlees en bloed. De hartjes geven aan dat we allemaal gelijk zijn. De kleur is rood. Zo ook de kleur van de liefde. Zelf zeg ik liever dat ik ben voor gelijkheid. En liefde is het antwoord.
Alle maskers hebben een tekst. Vanaf 5 oktober worden de maskers geëxposeerd bij het oude gemeentehuis / cultuurkust in Harderwijk. Dat heeft alles met dit project te maken waarvoor ik dit schrijf. Schrijf je ook mee? Vertel wat corona met JOU doet. Hoe voel JIJ je. Laat het weten. Iedereen voelt zich anders, want iedereen is uniek. Wat vertellen de maskers jou? Kom je kijken? In het echt zijn ze mooier dan op de foto. Waarschijnlijk wordt je de 1 masker aangeraakt van binnen. Die doet wat met je.
Deze maskers zijn een uiting van mijn gevoel doordat het leven letterlijk stil kwam te staan.
Wauw wat een creativiteit en fantastisch mooi beschreven wat het met je doet. De woorden zijn niet in een masker te vangen😉.
Persoonlijk spreken mij alle kleuren van de wereld en de zon schijnt erg aan. Geloof, hoop en liefde, waarbij de liefde overwint.
*
Heel mooi werk' juist nu. In deze tijd.
*
Nathalie, hier kun je trots op zijn. Wat een mooie expositie.
*
Wauw! Wat een mooie expositie! Ik mocht bij de opening zijn in het Oude Stadhuis in Harderwijk.
Nathalie heeft maskers gemaakt, ieder masker vertelt een verhaal rond Corona.
De foto waar ik bij sta is gemaakt door, Karin Huijzendveld.
Zij exposeert ook, door heel Harderwijk. “Onze” foto staat ook in het Oude Stadhuis.
Maand van de burgerschap, Coronatijd, vertel je verhaal!
*
Nathalie, je hebt er mooie kunstwerken staan. Knap!
*
Geef een reactie op mijn werk
Ik plaats het op deze pagina
